Thuiskomen

In 2000 stond ik voor het eerst aan de start van de Weesper kwart triathlon. Net 17 jaar en met name getraind in het zwemmen. Ik werd toen allerlaatste. Toch weerhield het mij er niet van om door te gaan. Ik heb een aantal edities moeten missen door deelname aan de hele triathlon Almere, niet ingeloot worden en door de zwangerschap vorig jaar. Dit jaar was ik er weer en wel voor de 14e keer! 

Daags voor de wedstrijd werd ik ineens zenuwachtig. Kan ik het wel? Ben ik nu nog niet te langzaam? Wat zullen de mensen denken dat ik weer zo snel na de bevalling mee doe? Althans, ik vind het niet snel, maar hoor continue van anderen dat het zo snel is… Ik heb geen idee wat normaal is na een bevalling, ik heb het ook nog nooit eerder gedaan; Ik doe wat voor mij goed voelt en begrens mezelf daar in. Mensen verwachten misschien wel wat van mij… Allemaal oude valkuilen die om de hoek kwamen kijken. Onzeker dus.

Toen dacht ik aan de prachtige blog van Mirjam Weerd. Deze blog gaat over succes. Wanneer ben je succesvol in je sport? Meestal denken we dan aan podiumplekken of dikke persoonlijke records. Maar zoals zij mooi omschrijft kan het op allerlei aspecten liggen. Ik besloot, na wat bemoedigende woorden van mijn man Martijn en sportmasseur Gerritjan, de beste versie van mezelf te zijn vandaag; genieten, heel blijven en niks forceren.

Lopend naar de start worden de zenuwen minder en ze verdwijnen. Het is leuk wat ik ga doen! Wat een drukte weer zo bij Smal Weesp. Ik ga op tijd het water in. Net als de rest.
Haha, wat onhandig van ons. Er staat zo ontzettend veel stroming (in de goede richting voor de wedstrijd) dat we allemaal ontzettend moeten watertrappelen om achter de startlijn te blijven. Ik ben druk watertrappelend aan het kletsen met iemand en ineens is daar het startschot. FOCUS, Maryvonne, focus… Oeps! Ik lig meteen klem en na een tijdje zie ik ruimte helemaal rechts. Daar blijf ik lekker zwemmen.
Ik zwaai onderweg naar wat mensen (Martijn zijn commentaar: ‘Dus je hebt als toerist gezwommen?’. ‘Eh…ja, ik zou genieten weet je nog?’) en kom blij het water uit. Lekkere zwemtijd met zoveel stroming, maar normaal gesproken lig ik wel wat meer voor in. Dit jaar is niks normaal. Alles is anders!

Ik wissel mijn badmuts in voor mijn fietshelm en mijn wetsuit voor mijn fiets. Ik weet dat ik afgelopen 2 weken nog pittig getraind heb, dus de benen voelen niet uitgerust. Waar ik normaal gesproken kan pushen, lukt dat nu niet. Oja, niks is dit jaar normaal ;-). Ik doe mijn best op het parcours wat mij totaal niet ligt (veel bochtjes, klinkers, hobbels). Ik word ingehaald alsof ik achteruit fiets. Helemaal toen Steff voorbij kwam sjezen. Man, wat had hij een voorsprong. Toen wist ik al dat Martijn niet meer mee kon strijden om plek 1. Wat hij wel graag wilde!

Uiteindelijk zijn de 5 rondjes best snel voorbij gegaan. Ik kom in de wisselzone en parkeer mijn fiets. Helm af en schoenen aan.

Ik ga er even bij zitten, omdat ik nu toch ook sokken aan trek ivm mogelijke blaren die ik volgende week  niet kan gebruiken. Ik strik zelfs mijn veters. Ik heb geen haast vandaag…

De benen voelen best oké wanneer ik begin aan de 10km lopen. Mijn Garmin vertelt me dat ik 12,4km/u loop. Dat is veel te snel voor mij, dus ik gooi de handrem er op. Op het Buitenveer staat Leo Timmermans, oud looptrainer. Hij neemt zijn petje voor mij af, omdat ik er weer bij ben. Dat had echt niet gehoeven, maar ik werd er wel heel even emotioneel van. Dank Leo!

Ik probeer het beoogde tempo te lopen voor de halve triathlon Almere. Dat gaat wel lekker. Behalve als ik dat fijne tunneltje naar Aetsveld tegenkom. Weg ritme!  Omdat er toch geen PR in zat en ik net geen kans meer maakte op het podium (grapje mensen, grapje) ben ik onderweg nog even gestopt om naar de baby van teamgenootje Astrid te kijken. Wat een lief slapend schatje. Vera was dus ook ooit zo klein…

Ik finish in 2:30 en dat is voor nu hartstikke prima! Hopelijk gebeuren er komende week geen gekke dingen en haal ik gezond de finish in Almere op de halve triathlon.

Fotocredits: Evert Woutersen, Bjorn van der Neut, Wendy van der Neut, Astrid de Graaff – Schep, Gerritjan Westenberg