Toen ik net bekend maakte dat wij een kindje mogen verwachten vlogen de tips en adviezen mij om de oren. Van ‘luister goed naar je lijf’ tot ‘ik zou stoppen met hardlopen’. Om 1 opmerking moest ik destijds grinniken. ‘Let maar op, straks voelt het alsof je elke kilometer moet plassen’. ‘Ja, ja’, dacht ik toen. ‘Dat zal wel loslopen’. Nou, Irene kreeg gelijk. Nog maar een paar weken later moest ik tijdens het fietsen elke 20 minuten plassen. Grom. Dat fietst ook niet echt lekker. En tijdens het hardlopen was ik meer bezig met ‘moet ik echt plassen of voelt het alleen maar zo?’ en ‘WAAR zijn de bosjes?!’ dan het hardlopen zelf. Maar goed…naar mate de weken vorderen neemt het blaasongemak ook weer af lijkt wel 🙂 Of, dames, komt het nog weer terug?
Ik heb alle adviezen in mij opgenomen en ik ben tot een conclusie gekomen: Ieder lijf met zwangerschap is anders. Waar de één met 12 weken al niet meer kon hardlopen, kan de ander tot vlak voor de bevalling blijven sporten. Er is geen touw aan vast te knopen. Wat wel klopt is dat de tijd vliegt!
Inmiddels ben ik alweer 29 weken zwanger. De baby is al 38 cm lang en weegt nu zo’n kilo! Het beweegt lekker. Met name in de vroege ochtend. Alle yoga oefeningen worden in mijn buik uitgevoerd en ik zie het lekker bewegen. Erg bijzonder om mee te mogen maken!
‘Geniet er van’, dat is er ook eentje die ik veel gehoord heb. Uiteraard! Het is niet voor iedereen weggelegd om een kindje te mogen krijgen. Ik geniet van wat er allemaal gebeurt. Neemt niet weg dat alles genieten is. Ik geniet niet echt van de kuitkramp die ik in de nacht heb als ik me uit rek. Of van het maagzuur na een lekker bord eten.
Aanvankelijk heb ik mij best zorgen gemaakt of ik niet enorm zou uitdijen. Je weet het niet hoe dat gaat. En behalve dat ik er iets moois aan over houd, hou ik mezelf ook over. En dat is een vrouw die zich ook mooi wil voelen. Gelukkig valt het allemaal reuze mee. Misschien wel omdat ik nog zo lekker kan sporten.
Ik ben her en der wat hypermobiel in mijn gewrichten en had eigenlijk verwacht dat ik al snel last zou krijgen van mijn bekken. Niks is minder waar! Gelukkig! Ik kan nog erg genieten van het buiten bewegen. Ik vind dat ik niet meer aan het trainen ben, maar aan het bewegen. Ik bouw namelijk niks op. Dat verklapt mijn TrainingPeaks grafiek ook wel:
Roze is de inspanning, geel de rust en blauw de ‘vorm’. En weet je, dat is helemaal niet erg. Ik geniet van een frisse neus halen. Herten kijken die je ineens naast je in de bosjes hoort. Wind om de oren. Zelfs de regen is lekker. Even het hoofd leegmaken.
Het fijne is dat ik tijdens het sporten eigenlijk nergens last van heb. Ja, mijn tempo wordt steeds langzamer. Dat is met zwemmen wel lastig, want ik kan dan niet hard genoeg zwemmen om warm te blijven. Daarom stop ik soms wat eerder om extra lang onder de warme douche te kunnen staan.
Met het hardlopen kan ik de ene keer 7 kilometer achter elkaar lopen, de andere keer moet ik elke 10 minuten even wandelen, omdat het dan niet prettig voelt aan mijn buik. Misschien hoe de baby ligt of het de ene keer beter gaat dan de andere keer? Ik kijk gewoon per keer hoe het gaat. Wel loop ik met een soort spibelt om. Deze zorgt er voor dat mijn bekken wat beter gefixeerd is en ik na afloop geen last heb van mijn stuitje. Dat is het enige ongemak wat ik soms heb na het hardlopen.
Fietsen lukt niet meer op de tijdritfiets. Ondanks dat ik weinig buik heb, is de zit te diep geworden. De laatste keer had ik echt het gevoel een mensje te pletten. Dus nu op de racefiets en binnenkort op de MTB.
Ik kom aan zo’n 8 sportmomenten in een week. Ik probeer 3 keer per week te zwemmen, 2 keer te fietsen en 2 a 3 keer hardlopen.
Als ik vertel dat ik 30 oktober nog een 5 kilometer evenement meegedaan heb, en deze binnen het halve uur liep, dan zijn mensen verbaasd. Ik snap zelf ook niet hoe het kan. Blijkbaar is mijn basis zo gegroeid de afgelopen jaren dat ik dit nog kan. Ik geniet er maar gewoon van 🙂
Er is in de afgelopen weken ook veel gebeurt. Martijn en ik zijn getrouwd op een stralende dag in alle opzichten. De dag was precies zoals wij het ons voorgesteld hadden. Zonnetje, relaxed, lachen, genieten van elkaar, gezellig, vol liefde!
Aanvankelijk zouden we niet op huwelijksvakantie gaan. Maar wat ben ik blij dat we toch een korte vakantie geboekt hebben. We hebben een heerlijke luie vakantie gehad op Kos, waarin ik 9 boeken gelezen heb. Tijdens die vakantie begon er opeens een buikje te groeien 🙂
En we zijn begonnen met het klussen in huis. Er moet natuurlijk een babykamer komen. Maar als je daar dan begint…dan kun je net zo goed bijna alles in huis aanpakken! Gelukkig hebben we veel hulp.
Ik ben benieuwd hoe het de komende weken zal gaan. Nog maar een paar weken werken en ik kan leven als prof atleet: sporten, eten, slapen, sporten 😉
Dat van dat plassen komt misschien nog wel terug ‘na’ de zwangerschap 😉 Lekker hoor dat je nog 8 trainingen/beweeg momenten doet per week. Daar kom ik zelfs niet aan haha!
P.s. dat van TrainingPeaks is denk ik de betaalde variant?
Jij hebt twee kinderen!
Ja, of -zoals ik- even screenprint vragen aan je coach.